M’atuvu news

Van februari 2008 tot nu heeft het M’atuvu– team samen met tientallen jonge gemotiveerde binnen- en buitenlandse kunstenaars een 20-tal tentoonstellingen en evenementen georganiseerd in haar shopwindow in de Lakensestraat in Brussel. Iedere expo had zijn eigenheid en kwaliteiten, en kon steevast rekenen op een schare fans. Niet alleen M’atuvu ging er ieder jaar op vooruit, ook de buurt onderging een positieve verandering. Door deze gentrificatie kwamen echter andere belangen voorop, en kregen we te horen dat onze huurovereenkomst niet verlengd zal worden. Noodgedwongen moeten we het M’atuvu-project dus vroegtijdig stopzetten, en trekken we eind maart de stekker eruit.

Maar we blijven uiteraard niet bij de pakken zitten en grijpen deze gelegenheid om een nieuw project op poten te zetten, nog straffer en nog dynamischer. Binnen enkele maanden hopen we jullie dit met veel plezier voor te stellen.

Via dit kanaal zullen we jullie verder blijven informeren over onze vorderingen, en vragen we misschien zelfs jullie mening of medewerking.

Bedankt voor jullie trouwe belangstelling, en tot binnenkort!
Het M’atuvu team

Meer informatie: Josworld, designers collective – www.josworld.org

———————————————

Depuis février 2008, jusqu’aujourd’hui, l’équipe M’atuvu organisait dans son shopwindow une vingtaine d’expositions et événements avec des jeunes artistes belges et internationaux dans la rue de Laeken à Bruxelles. Chaque exposition avait sa propre caractéristique et ses qualités spécifiques et pouvait compter sur une foule de fans. Pendant ces années pas seulement M’atuvu a progressé mais aussi bien le quartier a changé positivement. Cependant par cette gentrification d’autres intérêts ont passé avant, parce que nous venons d’apprendre que le bail de la galerie ne sera pas prolongé. Par la forces des choses nous sommes donc obligés d’arrêter précocement le projet M’atuvu et ceci fin mars.Evidemment , nous ne laissons pas nous décourager, au contraire, cette occasion nous donne l’opportunité de commencer un nouveau projet, encore plus fort et plus dynamique. Nous espérons pouvoir vous l’annoncer avec beaucoup de joie dans quelques mois.

Nous continuons vous informer de nos progrès, en vous demandant votre avis et même une eventuelle collaboration.

Merci de votre attention et à bientôt!
L’équipe M‘atuvu

Plus d’informations: Josworld, designers collective – www.josworld.org

#20 •• 3/03 – 27/03 | “ACOUSTIC MIRROR_PIËZO” – David De Buyser

Finissage •• 24/03 • 18:00 – 22:00

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

NL

David De Buyser, audiovisueel kunstenaar & componist presenteert in M’atuvu zijn ACOUSTIC MIRROR _ MOSS. Een audiovisuele installatie waarin beeld en geluid, technologie en natuur met elkaar interageren. Mos fungeert als ‘akoestische spiegel’ en reflecteert/absorbeert zowel geluid als licht. In de voor M’Atuvu gemaakte piëzo-versie van de installatie capteren contactmicrofoons het geluid, maakt een webcam beelden van het mos, registreert een sensor de vochtigheidsgraad en genereert een computer de interactie tussen deze elementen. Het geluid van vallende waterdruppels en de beweging van water door het mos bepaalt de vorm van de gedigitaliseerde beelden, de vochtigheidsgegevens de zichtbaarheid van de interactie.

FR

David Buyser, compositeur et artiste en arts visuels présente chez M’Atuvu son projet ACOUSTIC MRROR _ MOSS, une installation audiovisuelle dans laquelle l’image et le son, la technologie et la nature interagissent. La mousse agit comme «miroir acoustique» et reflète / absorbe le son et la lumière.
Dans la version piézo – fait pour M’Atuvu – des microphones de contact captent le son, une webcam filme une partie de la mousse, un capteur enregistrel’humidité et un ordinateur génère l’interaction entre ces éléments. Le son des gouttes d’eau qui tombent et le mouvement de l’eau sur la mousse déterminent la forme des images numérisées, les données d’humidité à la visibilité de l’interaction.

EN

David De Buyser, audiovisual artist and composer presents in M’atuvu his ACOUSTIC MIRROR _ MOSS. An audiovisual installation where image and sound, technology and nature interact with each other. Moss functions as ‘an accoustic mirror’ and reflects/absorbs as well sound as light. In the specially for M’atuvu made piëzo-version of the installation, the contactmicrophones are capturing the sound, a webcam makes images of the moss, a sensor registrates the humidity and a computer generates the interaction between these elements. The sound of falling water drops and the movement of water through the moss decides the shape of the digitised images, the humidity data decides the visibility of the interaction.

www.daviddebuyser.be

www.acousticmirror.org

 

 

#19•• 31/01 – 27/02 | “samuvu II Lakense Memorabilia de Février” – Sam Vanderveken

Finissage •• 25/02 • 18:00 – 22:00

EN

For the exhibition in M’atuvu I would like to make a personal and visual mind-map of the rue de Laeken. The idea is to live and work the whole month of February in the gallery space. Every day I will collect images and information from the street to use in new works. I will also post a  text in every mailbox of the rue de Laken where I will invite the inhabitants of the street to come to the gallery and tell me about there life in this street. In this letter I will also invite them to bring me any kind of information that is relevant for there personal lifes (pictures, stories, objects,…). By the end of the month I’m planning a ‘finissage’ where the works I created during this month will be exhibited. It will be a combination of texts, paintings, drawings, pictures and most probably a mural (painting). I this way I hope to create an image that reflects on the life in this street. On the other hand my wish is to bring the people who live in this street closer together through a mutual project. So, at this point it’s quite difficult to tell what it will look like, but I’m quite sure there will be lots to discover.

The project can be followed on http://samtuvu.wordpress.com/
More about my work on http://www.samvanderveken.tk/

FR

Pour l’exposition à M’atuvu je voudrais créer une traduction artistique de la vie dans la rue de Laeken. L’idée est de vivre et de travailler pendant tout le mois de février dans l’espace de la galerie. Chaque jour, je vais recueillir des images et des informations de la rue à utiliser dans des nouvelles œuvres. Je vais aussi mettre un texte dans toutes les boîtes aux lettres de la rue de Laeken où je vais inviter les habitants de la rue pour venir à la galerie et me parler de la vie dans cette rue. Dans cette lettre, je les invite aussi à m’apporter tout type d’information qui est pertinente car leurs vies personnelles (photos, histoires, objects,…). À la fin du mois, j’ai l’intention de donner un ‘finissage’ où les œuvres que j’ai créé au cours de ce mois-ci seront exposées. Ce sera une combinaison de textes, peintures, dessins, photos et probablement une fresque (peinture). D’autre part, j’espère que les gens qui vivent dans cette rue, rapprocher grâce à ce projet. Donc, à ce moment là, il est assez difficile de dire de quoi il va ressembler, mais je suis sûr qu’il y aura beaucoup à découvrir.

Le projet peut être suivi sur http://samtuvu.wordpress.com/
En savoir plus sur mon travail: http://www.samvanderveken.tk/

NL

Voor de tentoonstelling bij M’atuvu ben ik van plan een persoonlijke en visuele mind-map te maken van de Lakensestraat. Het idee is om de ganse maand februari te leven en te werken in de ruimte van de galerij. Elke dag zal ik afbeeldingen en informatie zoeken in de straat om te gebruiken in nieuwe werken. Daarnaast zal ik in elke brievenbus van de straat een brief posten waar ik de inwoners van de straat zal uitnodigen om me te bezoeken in de galerie en me te vertellen over het leven in de straat. In deze brief zal ik hen tevens vragen om me eender welke informatie te brengen die belangrijk is in hun leven (foto’s, verhalen, objecten,…). Op het einde van de maand zal ik een ‘finissage’ houden waar alle werken die ik gedurende de maand maakte zullen tentoongesteld worden. Het zal een combinatie zijn van teksten, schilderijen, tekeningen, foto’s en hoogstwaarschijnlijk een muurschilderij. Aan de andere kant is het mijn hoop om de mensen uit deze straat, doorheen dit project, dichter bij elkaar te brengen. Dus, op dit moment is het moeilijk om te zeggen hoe het er zal gaan uitzien, maar ik ben ervan overtuigd dat er veel zal te ontdekken zijn.

Het project kan gevolgd worden op http://samtuvu.wordpress.com/
Meer over mijn werk op http://www.samvanderveken.tk

#17•• 20/12 – 24/01 | “Voyage Voyage” – Katrien Hendrickx & Ine Van Coillie

Vernissage •• 06/01 • 18:00 – 21:00

NL
Het concept ‘ruimtelijke installatie’ kan talloze vormen aannemen. Voor de tentoonstelling “Voyage Voyage” kozen Katrien Hendrickx en Ine Van Coillie voor een “groene” waterval. Een restant van iemands dromerig gemijmer aan de keukentafel. De kunstenaars gebruiken voor hun installatie boxen van tropisch fruit en geven deze een nieuwe exotische bestemming. De huishoudelijke banaliteit ervan wordt doorbroken door de grootsheid van het imaginaire.

Katrien Hendrickx en Ine Van Coillie werken als landschapschilders in een ruimte. Pigment wordt vervangen door snippers, lijnen door wol, vlakken door gekleurd karton, zodat het haast onmogelijk lijkt je te kunnen oriënteren in dit kunstmatige landschap.

Bij deze waterval horen de reisverslagen van een grootse trip,”Le grand voyage imaginaire”. Ideeën en droombeelden worden geschetst, geënsceneerd, gefotografeerd en geprint in deze kleine boekjes.

Hoe aanlokkelijk is het idee om iemands droomwereld binnen te stappen en er de meest fascinerende ontdekkingstocht te maken?  Bergketens, een adembenemende waterval en weergaloze vergezichten vormen op hun beurt slechts een decor voor verdere ervaringen. Als op reclameborden aangeprezen bestemmingen openen nieuwe perspectieven, als associatieve ideeën. Elke stap die de reiziger ‘denkt’ bepaalt het uitzicht van de trip.

Hic habit felicitas: Voyage Voyage brengt een mijmerende toeschouwer zonder vervelende vertragingen of hoge brandstoftaksen naar zijn absolute droombestemmingen. ‘Vergeet de gids niet’, de volgende keer dat u ergens achteruit gezakt op een sofa aan het mijmeren gaat: als the images unwind(…) in the windmills of your mind…

FR
Le concept “’installation spatiale” peut prendre plusieurs formes. Pour l’exposition “Voyage Voyage” Katrien Hendrickx et Ine Van Coillie ont choisi une chute d’eau “verte”. Un reste d’une rêverie onirique de quelqu’un à la table de cuisine. Les artistes utilisent pour leur installation des boîtes des fruits tropicaux et les donnent une nouvelle destination exotique. La banalité quotidien de celles-ci est interrompue par la grandeur de l’imaginaire.

——————–

Biografie

Katrien Hendrickx
Lerares schilderkunst (Academie Nijlen, Antwerpen)
Studies: St-Lucas Hogeschool Antwerpen: Beeldende kunsten, optie schilderkunst

2010 Verbeke Foundation, the cloudknitters, Kemzeke
2010 Kunstlicht 2010, De Coninckplein, Antwerpen
2010 Deurnroosje festival, “Touristic viewpoint”, Deurne
2010 Novylon, ‘getting away from being already pretty much away from it all’, Antwerpen
2008 Ithaka 16, ‘One for the road’, Leuven
2007 Young and Restless, deSingel, Antwerpen
2006 A.c.a.d.e.m.y. ‘dancing landscape’, Muhka, Antwerpen
2006 Elia-tentoonstelling, handelsbeurs Gent
2006 Maps for Gent, Academie Gent
2006 Open ateliers EXPO, Antwerpen
2006 MAPS project, workshop for art in public sphere, Marseille

Ine Van Coillie
www.inevancoillie.be
Fotograaf (Freelance) & Lerares
Studies: Sint Lukas Brussel: Fotografie; Hogeschool Gent: landschapsarchitectuur

2010 photo academy award, Den Haag, Amsterdam, Groningen, Rotterdam, Antwerpen
2010 Recyclart, ‘Got a problem? Just try Jesus’ Brussel
2008 Yao Yao, ‘Doel’, Antwerpen
2007 Cultuurcafé Brussel, out of control, ‘Old diva’, Brussel
2007 Central  électrique,  ‘Artists portrets’ Europalia, Brussel

#17••18/11 – 11/12 | Sam Vanoverschelde

•• 18/11   18:00 – 21:00 : vernissage

NL:
In deze audiovisuele tijden, wordt vaak gezegd dat het geen zin heeft om steeds opnieuw nieuwe dingen te creëren, omdat alles al gemaakt is. Als tegenreactie gingen ‘Lomographers’ over de hele wereld ‘schieten vanuit de heup’ of ‘regels verwerpen’.
In deze tijden van overaanbod, lijkt het zinloos om op te vallen door extremen te zoeken. Men kan evengoed proberen om niet op te vallen.

Beide inzichten omschrijven het fotografisch werk van Sam Vanoverschelde (°1973) in zekere zin.
Hij werkt sinds ’97 als video artiest onder het Visual Kitchen alter ego, maar fotografeert al sinds z’n jeugdjaren. Door de jaren heen is het 25frames per seconde paradigma vertraagd tot een andere schaal, in een betrachting om één frame te creëren voor de eeuwigheid.

Werken met video als presentatiemiddel – waarin overwegend foto’s het basismateriaal vormen – heeft zijn werk sterk beinvloed. Onder invloed van de sampling cultuur, begon een doorgedreven zoektocht naar archetypes en clichés, naar eenvoud. De herleiding tot de essentie blijkt de beste manier om de toeschouwer mee te nemen in een kijkproces en werkt het meest efficiënt om hem/haar te grijpen. In fotografie wordt het op die manier makkelijker om dieper dan het oppervlak te geraken.
Dit resulteert in een liefde voor oude materialen, nl. het gebruik van pellicule. Maar tegelijkertijd wordt het chemisch proces geforceerd en neemt een onzeker, insecuur proces de overhand. Daar tegenover staat dan weer een secure en bedachtzame kadrering, als een regel die niet omzeild kan worden.

Uiteindelijk zullen de schaal en de ruimte de bepalende factoren zijn, die de toeschouwer een richting induwen. Enkel vertelt elke foto zijn verhaal.

FR:
En ces temps audiovisuels, il est souvent dit que cela n’a pas de sens de continuer à créer des nouvelles images/choses, par ce que tout a déjà été fait. En réaction les ‘lomographes’ partout dans le monde ‘tiraient à niveau de hanche’ ou n’obeissant pas aux règles.
En ces temps de surabondance, il parait inutile de se faire remarquer en cherchant les extrèmes. On peut également essayer de ne pas se faire remarquer.

Ces deux points de vues décrivent le travail photographique de Sam Vanoverschelde (°1973) dans un sens ou l’autre.
Il travaille depuis 1997 comme vidéaste sous son alter ego Visual Kitchen, mais photographie depuis sa jeunesse. Durant les années le paradigme de 25 prises par seconde a été ralenti à une autre échelle, en cherchant à créer une prise pour l’éternité.

Travailler avec la vidéo comme moyen de présentation où des photos sont le materiau de base a fort influencé son travail. Sous l’influence de la culture de sampling, une recherche approfondie vers des archétypes et clichés, vers la simplicité.

Le retour à l’essence parait la manière idéale pour emmener le spectateur dans un processus du regard et est au mieux pour l’aggripper. Dans la photographie il est ainsi  plus aisé à aller plus loin que la surface.

ENG:
In these modern days of audiovisual culture, it’s said that it’s of no use to try and create new images, when everything has already been made or shot. As a reaction lomographers all over the world started ‘shooting from the hip’ or ‘disobeyed the rules’.

In these times of overflow it is no use to stand out by looking for the extreme, one might as well try not to stand out.

Both phrases balance the photographic work of Sam Vanoverschelde (°1973) in a way.

He works as a video artist under the visual kitchen moniker since ’97, but has been taking photos ever since his teens. Through the years, the 25 frames per second paradigm has slowed down to a different scale, attempting to create one frame for eternity.
Working with video mainly as a presentation tool – pictures have mostly been the base for the video works – has influenced his work. The sampling culture was quite influential and led him to a refined search for the archetypical or the cliché, for the simplicity of things. Stripping things to it’s essence seems the easiest way to take viewers along in a viewing process and the most effective way to grasp them. In photography it proved to be easier to get behind the surface.

It has resulted in a love for vintage, using film, but at the same time forcing the chemical process and therefore letting an unsure, insecure process take the lead. In contrast, the framing is secure and thought of, like a rule that can’t be shaken off.

In the end it will be the scale and the space that will put a picture in it’s right place and propose the viewer a proper consideration. Only then, each picture will tell it’s story.

#16••28/10 – 6/11 | FOISSAC – Karen Vermeren

Foissac, 122 x 164 cm, Acrylic, medium & tape on paper

•• 28/10   18:00 – 21:00 : vernissage

NL:

Karen Vermeren zoekt naar nieuwe manieren om het natuurlandschap te verbeelden. Ze is gefascineerd door de veranderde ervaring van de natuur naar aanleiding van de hedendaagse kennis over vormende krachten zoals aardverschuivingen, breuken en transformaties.

Geprikkeld door deze nieuwe kennis tracht Vermeren persoonlijke ervaringen van het landschap vorm te geven. Dat gebeurt aan de hand van materieel en ruimtelijk onderzoek. Ze gebruikt verschillende teken- en schildersmaterialen die elkaar zowel aantrekken als afstoten. Ze creëert lagen en dieptes op allerhande dragers en in verschillende formaten. Haar werk toont details van het landschap, waar je als toeschouwer middenin lijkt te staan, en de materie niet kan overzien. Toch is de ruimte steeds nadrukkelijk aanwezig, als metafoor voor de kennis. De materie wordt eindig, de muren vormen grenzen, maar doorbreken tezelfdertijd het gebruikelijk kader van een schilderij. De plaats wordt zoals een object, het lijkt alsof we het van op een afstand kunnen overzien en observeren. Zo toont Vermeren hoe architectuur en kennis niet alleen hulp bieden om de natuur te bekijken, maar meer nog, hoe ze ook extra dimensies aan het landschap verlenen.

Voor M’atuvu vertrekt Karen Vermeren van de grotten van Foissac die ze deze zomer bezocht. Allerhande concreties, stalagmieten en stalactieten maken deel uit van de vormentaal die in dialoog gaat met het gele kader van het raam in de Lakensestraat.

FR:

Karen Vermeren cherche de nouvelles manières pour imaginer le paysage naturel. Elle est fascinée par cette expérience de voir changer la nature suite aux connaissances contemporaines des  forces génératrices comme des glissements du sol, des failles et des transformations.

Irritée par ces nouvelles connaissances Vermeren essaie donner  forme à ses propres expériences . Ceci se passe sur la base d’une recherche  materielle et  spatiale. Elle se sert de différents matériaux de dessin et de peinture, qui, d’une côté s’attirent et de l’autre côté se rejettent.

Elle crée des couches et  des profondeurs sur des porteurs variés et en format divers. Son oeuvre montre des détails du paysage, dans lequel le spectateur a l’impression d’être en plein milieu, n’étant plus capable de pouvoir  le saisir d’un coup d’oeil. Cependant  l’espace est explicitement  présente, comme métaphore de la connaissance. La matière finit, les murs forment des frontières, mais en même temps ils persent le cadre habituel d’une peinture. Le lieu devient comme un objet, il semble comme si on pouvait  l’embrasser du regard et  l’observer de loin. C’est ainsi que Vermeren nous montre comment l’architecture et les connaissances ne rendent pas seulement service pour observer la nature, mais encore plus: comment  elles  donnent des dimensions supplémentaires au paysage.

Pour M’atuvu Karen Vermeren s’est fait laisser inspirer par des Grottes de Foissac qu’elle venait de visiter cet été.

Toutes sortes de stalagmites et de stalactites font parties du langage de formes, qui lui va en dialogue avec le cadre jaune dans la rue de Laeken.

http://www.karenvermeren.be

#15••6/09 – 4/10 | ARNO GEENS – Light Sculpture #1

•• 23/09   19:00 – 21:00

————————————————————————————————————————

————————————————————————————————————————

#14••15/06 – 30/07 | ‘REVIEW AND UPDATE’ – Sculptures, prints and groundmarkings by Koen Moerenhout

1st presentation on friday 23.07.10
2nd presentation on friday 30.07.10
from 19:00 – 22:00

at M’ATUVU !
Lakensestraat 113 Rue de Laeken
1000 Brussels www.koenmoerenhout.be

#13••14/06 – 14/07 | GLÄSO MASK – Walt Van Beek

+ Live performance > chocolate masking technique by Walt Van Beek
•• 1/07   19:00 – 21:00

Exhibition/work in progress June 14 > July 14

————————————————————————————————————————

————————————————————————————————————————

From deconstruction to re-construction, rebuilding of a known/outdoor object in an indoor space.
The object is shown in a new environment and it gains new meaning.
The original form is disguised, it may take an unrecognisable function and by doing so gives the viewer the possibility to remake the object according to her/his imagination.
The action consists of bringing a new layer to the object; hiding it by protecting the object is the conservation.
WVB wil show his layering methods through different phases.
During the performance the viewer will be able to see the object’s transformation.

Gläso arises from an intimate relation and a personal attraction; and is the love for a banned and lost object. It is an attempt to crystallize time by reversing the process, from stable to fluid in different circumstances which would then in principle evoke endless transparencies. Gläso is the existence of a project and a work in progress. Walt Van Beek, reverses the traditional working methods of an archaeologist by subverting his methods.

Mask versus performance, amusement, protection and concealment.
————————————————————————————————————————
contact:
walt@woutwalt.be
waiwaispace

www.waltstyle.net

current exhibitions showing work in progress:
Verbeke Foundation
Vienna International Apartment

In collaboration with: The Chocolate Line

#12••30/04 – 19/05 | “All under heaven, One family” – Hui Qin Peng

Vernissage •• 30/04   19:00 – 22:00
www.huiqinpeng.com/home

Hui Qin Peng  emigreerde in 1989 naar België en verweeft in zijn werk de zoektocht naar zijn herkomst, Gevormd door het traditionele, gesloten China wil hij zijn herinneringen aan zijn Chinese familie verbinden met de vrijheid van een westerse kunstenaar. Het gebruik van gaasdoek maakt de blik op zijn werk onscherp waardoor hij een ruimte creëert tussen echt en onecht, tussen droom en realiteit.

Hui Qin Peng  émigre vers la Belgique en 1989 et tisse dans son travail la recherche de ses racines. Formé dans une Chine traditionnellement fermée il essaye de lier à ses souvenirs familiaux la liberté d’expression offerte aux artistes en Occident. L’utilisation de matériaux tels la gaze met un voile de flou et de mystère avant de permettre au spectateur de pénétrer le cœur même de son travail. Ce flou crée l’espace entre le réel et l’irréel, entre le rêve et la réalité.

Hui Qin Peng  immigrated to Belgium in 1989 and has carefully woven into his work a constant search for his roots. Educated in traditional China, he has tried to build the link between his family’s traditions and the freedom of expression which he discovered in Europe. The use of transparent materials such as gauze puts a blurred veil of mystery before allowing the spectator into the heart of his artwork.  This blurred effect puts a breathing space between real and unreal, between dream and reality.